hakkında şirket haberleri Otomatikleştirilmiş bir dünyada alışkanlığı benimsemek

Miriam Martincic'in çizimleri

Modernliğin kökenini belirlemeye yönelik tüm girişimlerden -modernitenin asla bıkmayacağı bir alıştırmadır- en sevdiğim şey ortaçağ keşişleriyle başlar.Bu hesaba göre, her gün aynı şeyi aynı saatte yapmanın mümkün olduğu fikrini ortaya atanlar Benediktinlerdi.Zaman hâlâ geniş ölçüde akışkan ve sonsuzlukla sınırdaş olarak kabul edilse de, manastır en modern enstrümanın ritimleriyle yönetiliyordu: saat.Rahipler birlikte kalktılar, birlikte yediler ve birlikte dua ettiler, her göreve belirlenen kanonik saatte başlayıp durdurdular.Zamanla, düzen takıntıları tüm dünyaya yayıldı.Kasabadaki tüccarlar ve tüccarlar, manastır çanlarının günde sekiz kez çaldığını duydu ve günlük işlerini ritimlerine göre senkronize etmeye başladılar.Kasap, Prime'dan baltasını aldı ve öğle yemeği için Yok'a koydu.Katipler işlerini bitirmek için Vespers tarafından acele ettiler.Zaman, para birimi haline geldi, harcanabilecek veya kurtarılabilecek bir şey oldu ve insanlar hayatı daha verimli hale getirmek için giderek artan bir şekilde makinelere yöneldi.Sanayi Devrimi'nin şafağında, bu rejimlerin arkasındaki dini dürtü çoktan unutulmuştu.Manastır fabrikaya yol verdi.Ritüel, rutine dönüştü.

Alışkanlıkları makine benzeri olarak tanımlamanın kesin bir mantığı vardır.Bize en tanıdık gelen eylemler -yürümek, bisiklete binmek, araba kullanmak- sanki "otomatik pilotta"ymışız gibi bilinçli düşünmeden gerçekleştirilebilen eylemlerdir.Alışkanlık, sık sık söylenir, doğanın dış kaynak kullanımı versiyonudur, bilişsel yükü kas hafızasının ezberci hareketlerine boşaltmanın ve zihni başka şeyler hakkında düşünmek için serbest bırakmanın bir yolu.Alışkanlıklar, en uç noktalarında, onları kırmak için bilinçli çabalarımıza direnen kalıplara, bağımlılıklara ve zorlamalara dönüşebilir.Filozof Clare Carlisle'ın gözlemlediği gibi, alışkanlığı filozoflar için bu kadar zahmetli hale getiren ve onları tedirgin eden şey, modern düşüncenin düzenli ikililerini (faaliyet ve edilgenlik, özgürlük ve zorunluluk, zihin ve beden) aşan bilince girip çıkma eğilimidir. özgürlük ve bireysel özerklik ile ilgili sorular.Kant, “aynı eylemin düşüncesizce tekrarlanmasının” etik olamayacağını çünkü bu eylemler özgürce seçilmediğini savunarak alışılmış eylemleri ahlak felsefesinden dışladı.
Kararsızlıktan başka bir şey alışkanlık değildir ve onlar için her puroyu yakmak, her fincanı içmek, her gün kalkıp yatmak ve her işin başlangıcını yapmak, açık iradeli müzakerenin konularıdır.

Çağdaş alışkanlık eleştirmenleri için, bu özgürlük anlayışı - tutarlı bir şekilde iyiyi seçme veya kişinin en yüksek doğasına göre rutin olarak hareket etme yeteneği - büyük ölçüde tanınmaz olurdu.Otomasyonun en ateşli savunucularına göre, gerçek özgürlük, işi ve emeği gereksiz hale getirerek, programlarımızı sınırsız seçenek ve yeniliğe açık bırakarak, gerekliliği günlük hayatımızdan kademeli olarak ortadan kaldırmayı gerektirir.OpenAI'nin CEO'su Sam Altman'ın iyi duyurulan 2021 makalesi "Moore'un Her Şey İçin Yasası"nda önerdiği senaryo budur.Altman, önümüzdeki on yılda rutin olmayan işlere giriş yapan yapay zekanın yasal belgeleri okuyacağını, tıbbi tavsiyelerde bulunacağını, montaj hattı işlerini yapacağını ve belki de “yol arkadaşı” olarak hizmet edeceğini tahmin ediyor.Bundan sonraki yıllarda, bilimsel keşifler yapacak ve esasen şu anda insan istihdamını oluşturan tüm işleri yapacaktır.Yapay zeka şirketleri astronomik olarak o kadar zengin olacaklar ki, tüm vatandaşlar için evrensel bir temel geliri finanse edebilecekler, “erdemli bir toplumsal servet döngüsü” yaratacak bir sistem.Yiyeceklerden video oyunlarına kadar her şey o kadar ucuz olacak ki, insanlar uzun saatler çalışmak zorunda kalmadan istediklerini satın alabilecekler.Çalışmamaktan sıkılırsak, her zaman yeni işler yapabiliriz ve “ne oldukları konusunda yaratıcı olmak için inanılmaz bir özgürlüğümüz olacak” diye yazıyor.“Gelecek neredeyse hayal edilemeyecek kadar harika olabilir.”

Böylece, yöntemin metalde o kadar mükemmel bir şekilde kristalize edildiği ve sanki düşünmeyi onlar yapıyormuş gibi göründüğü ve onlara hizmet edenlerin otomata durumuna indirgenmiş olduğu garip makineler gösterisi sunulur. .